Boldenon zaburzenia wątroby za pośrednictwem undecylenianu przez uszkodzenie oksydacyjne i rozregulowanie białka szoku cieplnego 90 i receptorów androgenowych ekspresji: rola zapobiegawcza witaminy C

Jesli jestes zainteresowany lekiem boldenon cena na niego najlepsze w Polsce w sklepie sterydysklep

Boldenon undecylenan (BLD) jest syntetyczną pochodną testosteronu i szeroko stosowaną anaboliczną androgenną sterydem. Zagrożenie dla zdrowia używania BLD jako suplementu farmaceutycznego lub diety jest nadal niedoceniane i niedostatecznie zgłaszane. Witamina C (VC) została uznana za przeciwutleniacz z widocznym działaniem ochronnym wątroby. W tym badaniu zbadano możliwą aktywność zapobiegawczą VC przeciwko uszkodzeniom wątroby wywołanym przez BLD. Czterdzieści dorosłych samców szczurów Wistar sklasyfikowano na pięć grup: kontrola, kontrola pojazdu, VC (podano doustnie 120 mg/kg B. wt./dzień), BLD (wstrzyknięto domięśniowo 5 mg/kg b. wt./tydzień) i grupy traktowane BLD +. Eksperyment trwał przez osiem tygodni. Zmierzono poziomy aminotransferazy (ALT) i aminotransferazy asparaginianowej w surowicy (AST) w surowicy w surowicy. Zawartość w surowicy całkowitego białka (TP), albuminy (ALB), globuliny, całkowitego cholesterolu (TC), trójglicerydów (TG), lipoprotein-cholesterol lipoprotein o dużej gęstości (HDL-C), lipoproteino-cholesterol lipoprotein (LDL-C) i badano również lipoproteinę-cholesterol (VLDL-C) o bardzo niskiej gęstości. Poziomy mocznika, kreatyniny i kwasu moczowego określono razem z miarą elektrolitów sodu i potasu. Ponadto wskaźniki stresu oksydacyjnego, w tym zmniejszone glutation (GSH), peroksydazę glutationu (GPX), glutation-S-transferaza (GST) oraz reduktaza glutationu (GSR), a także malondyaldehydu (MDA) były mierzone w zarówno w tkance wątrobowej, jak i renalnej, a tkance rentalnej. Przeprowadzono odpowiednie badanie histologiczne tkanek nerkowych i wątrobowych. Poza tym przeprowadzono oceny immunohistochemiczne białka receptorów androgenowych (AR) i białka szoku cieplnego 90 (HSP 90). BLD spowodowało znaczny wzrost w surowicy ALT, AST, TP, ALB, TC, TG, LDL-C, VLDL-C, mocznik, kreatynina, kwas moczowy, potas i MDA. Ponadto szczury wstrzyknięte BLD wykazały znaczne spadki poziomu HDL-C, Sodu, GSH, GPX, GST i GSR. Poza tym wyraźne zaburzenia histopatologiczne wykryto w tkankach nerkowych i wątrobowych szczurów wstrzykniętych BLD. Immunoekspresja Immunologiczna AR i HSP 90 wzrosła w tkankach wątrobowych i nerkowych. Natomiast VC znacznie odwrócił indukowane przez BLD uszkodzenie wątroby u szczurów traktowanych, ale nie złagodzone nadekspresją białka AR. VC może być skutecznym suplementem zapobiegawczym do łagodzenia uszkodzenia wątroby wywołanego przez BLD, prawdopodobnie poprzez kontrolowanie stresu oksydacyjnego.

Wprowadzenie

Zastosowanie sterydów anabolicznych -i i aSS) wzrosło ostatnio wśród amatorów i mężczyzn, którzy nie są sportowcami, ale chcą poprawić swój wygląd fizyczny. Niestety, stosowanie AASS jest związane z wieloma działaniami niepożądanymi, z których niektóre są poważne i trudne do poradzenia sobie (Gagliano-Jucá i Basaria, 2019). Boldenone undecylenan lub odważny undenoan (BLD), znany członek AASS, jest produkowany przede wszystkim do użytku weterynaryjnego głównie dla koni i znany jako Equipoise, Ganabol, Equigan i Ultragan (Tousson i in., 2016). Zwiększa także wzrost i konwersję składników odżywczych zwierząt wytwarzających żywność. Pomimo zakazania u ludzi, BLD jest nadal dostępny nielegalnie i mocno używany przez sportowców i kulturystów oraz do celów fitness u nie-katletyki (Park i in., 2019). Ponadto nielegalne użycie BLD w koniach wyścigowych i zwierzętach wytwarzających żywność nadal stanowi poważny problem (Le Bizec i in., 2006; Genangeli i in., 2019). Kilka wcześniejszych raportów potwierdziło wykrycie BLD i jego metabolitów u ludzi i próbek moczu (Buiarelli i in., 2005; Le Bizec i in., 2006; Wu i in., 2015). W konsekwencji BLD może niekorzystnie wpłynąć na człowieka bezpośrednio poprzez wstrzyknięcie mięśni i pośrednio przez jedzenie mięsa od zwierząt leczonych BLD (ODA i El-Ashmawy, 2012).

Testosteron i Aass przechodzą przez docelową błonę komórkową do układu krwionośnego i są połączone z receptorami wewnątrz cytoplazmatycznymi. Ten kompleks jest następnie przenoszony do jądra komórkowego, gdzie wiąże się z DNA. Wytwarza RNA, a następnie zwiększa syntezę białek w mięśniach (Barceloux i Palmer, 2013). Jednocześnie Aass zmienia funkcję anaboliczną/androgenną, powinowactwo wiązania receptora androgenowego (AR) i metabolizm (Pope i in., 2014). 17-beta-hydroksy grupa Aass do wstrzykiwań, podobnie jak BLD, jest estryfikowana, dając więcej produktów rozpuszczalnych w lipidach powoli uwalnianych do krwi (Liddle i Connor, 2013). Kilka zaburzeń zdrowotnych powiązanych z niewłaściwym użyciem BLD, takim jak uszkodzenie nerek (Barakat i in., 2015), zaburzenia sercowo -naczyniowe (Tousson i in., 2016), dysfunkcja wątroby (Ziaolhagh i in., 2018) i problemy z jąder (Behairy i in., 2020b).

Ponieważ wątroba jest kluczowym narządem w metabolizmie leków, a nerki uwzględniają ich wydalanie, wysokie dawki Aass zwykle wpływają na te narządy (Frankenfeld i in., 2014). Hepatotoksyczność AASS jest powiązana ze zwiększoną infiltracją w tkance wątrobowej przez neutrofile, limfocyty i eozynofile (Neri i in., 2011; Bond i in., 2016). Zgłoszono kilka zmian wątroby po nadużyciu AASS, takich jak modyfikacje subkomórkowe hepatocytów, rozrost wątrobowokomórkowy i ogólne uszkodzenie wątroby (Solumini i in., 2017). Przewlekła choroba nerek pozostaje również bezobjawowa przed diagnozą u użytkowników AASS. Poza tym, ze względu na rosnącą masę mięśniową, poziomy kreatyniny są często wysokie u pacjentów traktowanych AASS, nawet przy braku uszkodzenia nerek (Parzyść Filho i in., 2020). Wzrost stężenia mocznika z zastosowaniem AASS jest przypisywany poważnym zmniejszeniu funkcji nerek (Herlitz i in., 2010). Nefroskleroza, zakłócająca kłębuszka kłębuszkowa i ostra niewydolność nerek zaobserwowano u użytkowników AASS (Taher i in., 2008; Winnett i in., 2011). Doniesiono, że BLD poprawia zatrzymanie azotu, syntezy białek, apetytu i uwalniania erytropoetyny w nerkach, ale zmniejsza degradację białka. Poza tym przechowywane są azot, woda ciała, sód (Na +), potas (K +) i jony wapnia (Gabr i in., 2009).

Stres oksydacyjny był silnie zaangażowany w wątrobę i nefrotoksyczność indukowaną przez BLD. Pod tym względem El-Moghazy i in. (2012) i Farag i in. (2015) podali, że wstrzyknięcie BLD spowodowało stres oksydacyjny wątroby i nerek, co ujawniono przez poziomy zaburzonej dysmutazy nadtlenkowej (SOD), glutationu i malondialdehydu (MDA) poziomu (MDA). Białka szoku cieplnego (HSP) są kluczową częścią reakcji stresu komórkowego na zmniejszenie uszkodzeń, szybkie odzyskiwanie i homeostazę (Atalay i in., 2009). HSP90 jest jednym z najczęściej rozpoznawanych HSP, które odnosi się do białka opiekuńczego, które pozwala innym cząsteczkom poprawnie składać i stabilizować białka przed stresem cieplnym. Kontroluje również wzrost białek komórkowych (TUKAJ i WęGrzyn, 2016) i ułatwia transport wewnątrzkomórkowy, degradację białka i sygnalizację komórkową (Pearl, 2016). Ponadto HSP90 odgrywa istotną rolę w ochronie komórek przed różnymi warunkami stresu (Parcellier i in., 2003). W szczególności kilka wcześniejszych raportów potwierdziło silny związek między nadekspresją HSP90 a warunkami stresu oksydacyjnego (Profumo i in., 2018; Castro i in., 2019). W związku z tym wcześniej doniesiono, że indukowana przez AASS stres oksydacyjny wywołuje regulację w górę HSP90 w tkankach nerkowych myszy leczonych nandrolonem (ND) (Riezzo i in., 2014).

W tych latach opłacono wielkie zaniepokojenie stosowaniem naturalnych przeciwutleniaczy jako środka profilaktycznego lub terapeutycznego przeciwko skutkom ubocznym niewłaściwego użycia leków (Mohamed i in., 2019; El-Rahman i in., 2020; Abd-Elhakim i in., 2021). Witamina C (VC) jest niezbędnym mikroelementem i ważnym suplementem odżywczym (Bozonet i in., 2015). Tabletki witaminy C są powszechnie stosowanym i szeroko dostępnym doustnym suplementem, które są wysoce spożywane na całym świecie (Granger i Eck, 2018; Cerullo i in., 2020). VC jest wyjątkowym źródłem elektronów, które przekazuje elektrony na wolne rodniki, takie jak rodniki ponadtlenkowe i hydroksylowe i gasi ich reaktywność zarówno wewnątrz, jak i poza komórkami (Bindhumol i in., 2003). VC uratował toksyczność wątroby indukowanej środkiem owadobójczym (Abd-El-Ghaney, 2002). VC uratował również niesteroidowe przeciwzapalne ostre uszkodzenie nerek indukowane lekiem u szczurów poprzez zwiększenie funkcji nerek i zmniejszenie stanu zapalnego tkanki nerkowej i uszkodzenia oksydacyjnego (El-Shafei i Saleh, 2016).

Na podstawie działań przeciwutleniających VC w tym badaniu badano zdolność doustnego dawkowania VC do łagodzenia uszkodzeń wątroby spowodowanych przez BLD. Zmierzono różne markery biochemiczne do oceny czynności wątroby i nerek. Poza tym przeprowadzono badania histopatologiczne i histochemiczne immunoekspresji w wątrobie i nerce AR i HSP90 w celu zrozumienia mechanizmów upośledzenia BLD i możliwej roli ochronnej VC VC.

Materiał i metody

Chemikalia

Komercyjna forma BLD (1,4-Androstadiene-17B-OL-3-ONE) o nazwie Equigan® (Lab Tornel, CO., Meksyk) został użyty. Każdy 1 ml zawiera 50 mg BLD w 1 ml oleju sezamowego. VC zakupiono jako tabletki (500 mg kwas askorbinowy/tablet) (Kahira Pharma Co., Kair, Egipt). VC było świeżo przygotowywane bezpośrednio przed dziennym dawkowaniem, poprzez rozpuszczenie tabletek w wodzie destylowanej do wymaganego stężenia, w celu przezwyciężenia problemu niestabilności i naśladowania praktycznego zastosowania u ludzi. Wszystkie pozostałe zastosowane chemikalia i odczynniki były jakość analityczną i kupione przez Sigma-Aldrich Co.

Zwierzęta mieszkaniowe i opiekuńcze

Czterdzieści dorosłych samców szczurów Wistar (wiek 10–12 tygodnia; 160 ± 10 g) uzyskano z Laboratory Animal Research Unit, Wydział Medycyny Weterynaryjnej, Uniwersytet Zagazig University. Szczury były zapoznane z warunkami eksperymentalnymi przez dwa tygodnie wcześniej leczenie. Szczury trzymano w metalowych klatkach i otrzymano dietę podstawową i wodę ad libitum. Wszystkie szczury zostały utrzymane w standardowych warunkach środowiskowych (12 godzin cykli światła/ciemności, 40–60% wilgotności względnej i temperaturze pokojowej 23 ° C). Zgodnie z przewodnymi zasadami National Institutes of Health dotyczących leczenia zwierząt badawczych, Instytut Etyki Zwierząt zatwierdził wszystkie protokoły.

Eksperymentalny protokół

Szczury losowo podzielono na pięć grup eksperymentalnych po ośmiu szczurach. Grupa kontrolna: w której szczurom podawano doustnie wodę destylowaną. Grupa kontrolna pojazdu: szczury były domięśniowo wstrzyknięto 0.25 ml olej sezamowy/kg b. wt. raz w tygodniu. Grupa leczona VC: w której szczury były doustnie przeżywane 120 mg VC/kg B. wt. codziennie. Grupa leczona BLD: szczury wstrzyknięto domięśniowo 5 mg BLD/kg B. wt. Raz w tygodniu (Bueno i in., 2017). Grupa potwierdzona BLD + VC otrzymała BLD i VC w tej samej wspomnianej dawce i trasie. Proces trwał przez osiem tygodni.

Wybór dawki VC

Testowana dawka VC (120 mg VC/kg B. wt.) wybrano na podstawie dawki, która była najbardziej skuteczna w obniżaniu toksyczności indukowanej przez różne warunki związane ze stresem ksenobiotycznym i oksydacyjnym w kilku wcześniejszych badaniach (Shahidi i in., 2008; Moosavirad i in., 2016; Abu Zeid i in., 2018). Ponadto w kilku wcześniejszych badaniach na zwierzętach przetestowało korzystne role terapeutyczne VC przy niskich dawkach (10–50 mg/kg mc) i przy wyższych dawkach (100–400 mg/kg BWT) (Shahidi i in., 2008; Shivavedi i in., 2019). W tych badaniach wyższa dawka VC wykazała lepsze skutki w ochronie narządów i poprawie przeżycia. Dodatkowo, w oparciu o tolerowane górne poziomy spożycia dla VC u człowieka (do 2000 mg) (Institute of Medicine. Food and Nutrition Board, 2000), równoważna zwierzęta dawka do 200 mg/kg można zastosować po przekształcaniu zgodnie z wytycznymi Stanów Zjednoczonych Food and Drug Administration (United States Food Drug Administration, 2005; Nair i Jacob, 2016).

Próbowanie

Pod koniec ośmiu tygodni szczury w różnych grupach eksperymentalnych pościły przez noc, obciążono i próbki krwi zebrano ze splotu retro-orbitalnego w rurkach testowych bez antykoagulantu. Zebrane próbki pozostawiono na 30 minut, aby skrzepić się w temperaturze pokojowej; Następnie surowicę oddzielono przez wirowanie (3000 rpm, 20 min). Surowicę przechowywano w temperaturze -20 ° C, dopóki nie analizowano w przypadku testów czynności wątroby i nerek. Szczury poddano eutanazji przez dekapitację. Następnie wątroba i nerka były skrawane i oczyszczone normalną solą fizjologiczną. Próbki z każdego narządu zostały podzielone na trzy części. Dwie części obciążono i homogenizowano osobno (10% wag./obj.) Z homogenizatorem typu typu „Potter-Elvehjem” (Thomas Scientific, NJ, Stany Zjednoczone). Jedną część homogenizowano w soli fizjologicznej buforu fosforanowego (PBS) 50 mm pH (7.4) Do oszacowania zawartości białka, aktywności GST i GSR i poziomu GSH. Drugą część homogenizowano w buforze fosforanowym potasu 10 mM pH (7.4) do oszacowania poziomu MDA. Homogenian tkanki prymitywnej wirowano przy 5000 x g przez 15 minut w odśpieniu zimnym (Centurion Scientific Ltd., K2015R, Wielka Brytania). Powstały supernatant przefiltrowano za pomocą 0.45 μm filtr millipore w celu usunięcia wszelkich resztek tkanek, a następnie zachowanych w temperaturze -20 ° C w celu oceny stresu oksydacyjnego i markerów peroksydacji lipidów. Zawartość białka w homogenatu tkanek zmierzono zgodnie z metodą Lowry (Waterborg, 2009). Następnie trzecie części przechowywano w 10% buforowanej neutralnej formalinie w celu dalszych ocen histopatologicznych i immunohistochemicznych.

Analiza biochemiczna w surowicy

Działania ALT i AST zostały ocenione przez Bergmeyera i in. (1978) Metoda. Całkowite ilości białka (TP) i albuminy (ALB) oszacowano za pomocą zestawów Diamond Diagnostics (Cairo, Egipt) zgodnie z procedurami Henry’ego (1964) i Doumas i in. (1971) odpowiednio. Zawartość globulin została określona przez wyeliminowanie albuminy z całkowitego białka. Całkowity cholesterol (TC), całkowite trójglicerydy (TG) i hdl-cholesterol (HDL-C) oszacowano przy użyciu zestawów odczynników zakupionych od Spinreact Company (Hiszpania) zgodnie z protokołami Deeg i Ziegenhorn (1983), Fossati i in. (1983) oraz Burstein i in. (1970) odpowiednio. Cholesterol lipoprotein o bardzo niskiej gęstości (VLDL-C) i cholesterol lipoprotein o niskiej gęstości (LDL-C) obliczono zgodnie z wzorem Friedewalda i in. (1972). Według Kaplana (1984) i Fossati i in. (1983) poziomy mocznika i kreatyniny oceniono za pomocą zestawów komercyjnych z biomedowego diagnostycznego Co., Kair, Egipt. Poziom kwasu moczowego oceniono zgodnie z protokołem Barham i Trinder (1972). Poziomy elektrolitów zawierających Na + i K + określono za pomocą Easylyte Plus Plus Na/K/Cl analizator (Medica Corporation, Holandia).

Ocena markerów stresu oksydacyjnego wątroby i nerki

Wszystkie zmienne stresu oksydacyjne mierzono spektrofotometrycznie przy użyciu zestawów biodiagnostycznych (Kair, Egipt). Zmniejszone poziomy glutationu (GSH), peroksydazy glutationu (GPX), glutation-S-transferazy (GST) określono zgodnie z metodami Beutlera i in. (1963), Paglia and Valentine (1967) oraz Habig i in. (1974) odpowiednio. Reduktazę glutationu (GSR) badano zgodnie z metodą Goldberga (1984). Zawartość MDA została określona zgodna z Ohkawa i in. (1979) Metoda.

Badanie histopatologiczne

Reprezentatywne pod wątroby i próbki nerki odwodniono w rosnących stopniach etanolu, oczyszczono w ksylenu oraz zaimpregnowano i osadzono w parafinie. Przygotowano i wybarwiono pięciokrotowe skrawki tkankowe i zabarwiono plamami hematoksylinowymi i eozynowymi podążając za protokołem Bancroft i in. (2018). Szkiełki następnie zbadano mikroskopowo i zarejestrowano napotkane zmiany histopatologiczne. Ilościowe oceny zmiany w tkankach wątrobowych i nerkowych przeprowadzono zgodnie z metodą opisaną przez Galal i in. (2019), a wyniki wyrażono jako odsetki (średnie ± SD).

Badanie immunohistochemiczne

Badanie immunohistochemiczne obejmowało zabarwienie antygenów AR i HSP90 w tkankach wątrobowych i nerkowych przez królicze monoklonalne przeciwciało anty-HSP90 przeciw. Pierwotne przeciwciała (ABCAM, Wielka Brytania) i chromogen 3,30-diaminobenzydyny (DAB) zgodnie z protokołem kompleksu z kompleksem avidin-biotyny-peroksydazy wspomnianej przez Hsu i in. (1981). Poza tym skrawki kontroli negatywnej przygotowano przy użyciu soli fizjologicznej buforu fosforanowego jako substytutu pierwotnych przeciwciał w celu wykazania, czy test IHC jest specyficzny, i unikaj niespecyficznych reakcji i wyników fałszywie dodatnich (Hewitt i in., 2014; Torlakovic i in., 2015). Gęstość DAB nie jest proporcjonalna do stężenia epitopu, a większość komórek w wątrobie lub nerkach dała różne stopnie immunopozytywności z obiema biomarkerami. Dlatego ilościową ocenę immunoekspresji AR i HSP90 przeprowadzono poprzez obliczenie frakcji obszarów DAB Brown na całkowitą obszary obrazów. Korzystanie z oprogramowania Open-SourceJ Wersja 1.41, pięć losowo wybranych, mikroskopowych obrazów o stałym rozmiarze/narząd/zwierzę z mniskiem przy tym samym powiększeniu (× 40) i przechwycono czas ekspozycji. Wyniki oznaczono jako średnie ± SD.

Analiza statystyczna

Dane zostały przedstawione jako średnia ± SD. Różnica między grupami oceniono statystycznie za pomocą jednokierunkowej analizy wariancji (ANOVA), wówczas do porównań zastosowano test post hoc Duncana. Różnice w p ≤ 0.05 uznano za znaczące. Uzyskane dane wykreślono za pomocą programu komputerowego GraphPad (oprogramowanie ISI, Philadelphia, PA) w celu przeprowadzenia analizy regresji. Test Shapiro-Wilk został użyty do sprawdzenia wszystkich danych pod kątem normalności.

Wyniki

Wpływ na parametry funkcji wątroby

Jak pokazano w tabeli 1, nastąpił znaczny wzrost poziomu ALT w surowicy (191.97%) i AST (99.97%) enzymy w grupie wstrzykniętej BLD w stosunku do grupy kontrolnej. Niemniej jednak korektowanie z VC u szczurów wstrzykniętych BLD znacznie zmniejszyło przyrost poziomu enzymów ALT i AST Porównywalny z grupą wstrzykniętą BLD. Nie zaobserwowano istotnej zmiany w ALT w surowicy i AST między grupą kontrolną i leczoną VC.

TABELA 1. Wpływ Boldenonu (BLD) (5 mg/kg BWT/raz w tygodniu) i/lub witaminy C (VC) (120 mg/kg B.WT/Daily) leczenie przez osiem tygodni enzymów wątroby, profilu lipidów, produktów uszkodzenia nerek, elektrolitów i profilu białka dorosłych samców szczurów Wistar.

W porównaniu z grupą kontrolną znaczny wzrost TP (16.91%) i Alb (22.30%) został udowodniony w grupie wstrzykniętej BLD. Współ traktowanie VC z BLD ujawniło znaczne zmniejszenie TP i ALB w porównaniu z grupą wstrzykniętą BLD. Nie zaobserwowano żadnych zmian w wartościach TP i ALB między szczurami kontrolnymi i traktowanymi VC. Nie odnotowano istotnych różnic w zawartości globuliny i stosunku A/G między wszystkimi traktowanymi grupami.

Wpływ na profile lipidów

Grupa wstrzyknięta BLD wykazała znaczny wzrost TC, TG, LDL-C i VLDL-C przez 55.53%, 44.93%, 140.14%i 44.Odpowiednio 95%, ale znacząca redukcja HDL-C o 41.21% w porównaniu do grupy kontrolnej (Tabela 1). Pierwsze wzrosty zostały znacząco zminimalizowane w grupie potwierdzonej BLD + VC w porównaniu z grupą wstrzykniętą BLD. Również jednoczesne leczenie z VC znacznie zwiększyło HDL-C u szczurów wstrzykniętych BLD. Nie zauważono istotnych zmian w wskaźnikach profilu lipidów między grupą kontrolną a grupą traktowaną VC.

Wpływ na wskaźniki uszkodzenia nerek

Wpływ wewnątrzmięśniowego wstrzyknięcia podawania BLD i doustnego VC przez osiem tygodni na markery uszkodzenia szczurów w surowicy pokazano w tabeli 1. Znaczny wzrost poziomu mocznika, kreatyniny i kwasów moczowych o 103.01%, 98.19%, 85.45%zaobserwowano odpowiednio u szczurów wstrzykniętych BLD w stosunku do tych kontrolnych. Niemniej jednak szczury współistniejące VC z BLD wykazały znaczne zmniejszenie poziomu uniesionego mocznika, kreatyniny i kwasu moczowego w porównaniu z tymi. Nie wykryto widocznych zmian w zmiennych funkcji nerki między szczurami kontrolnymi i traktowanymi VC.

Wpływ na elektrolity w surowicy

Jak pokazano w tabeli 1, wstrzyknięcie BLD przez osiem tygodni u szczurów znacznie zwiększyło poziomy K + (152.56%), ale zmniejszyło poziomy Na + (29.45%) w porównaniu z grupą kontrolną. Z drugiej strony, korektowanie VC u szczurów wstrzykniętych BLD znacznie zmniejszyło wzrost poziomów K +, ale przywrócił stężenie Na + w porównaniu z grupą BLD. Leczenie VC nie wykazywało znaczącej zmiany poziomów elektrolitów w porównaniu z grupą kontrolną.

Wpływ na markery stresu oksydacyjnego wątroby i nerki

Jak reprezentowano na rysunkach 1 i 2, szczury podawane doustnie VC przez osiem tygodni ujawniły nieistotne zmiany w markerach utleniacza wątroby i nerki/przeciwutleniaczy w porównaniu z grupą kontrolną. Szczurki wstrzyknięte domięśniowo z BLD przez osiem tygodni wykazały znacznie wyższą zawartość MDA (159.19% i 195.Odpowiednio 72%), ale znacznie niższa zawartość GSH, GPX, GST i GSR w wątrobie (47.70%, 25.35%, 58.33%, 38.Odpowiednio 76%) i nerki (45.68%, 23.90%, 50.97%i 37.Odpowiednio 09%) tkanki w porównaniu do grup kontrolnych. Jednak korektowanie VC u szczurów wstrzykniętych śródmięśniowo BLD znacznie zmniejszyło poziom MDA, ale zwiększył poziomy GSH, GPX, GST i GSR w porównaniu z grupą wstrzykniętą BLD, wstrzykniętą BLD.

Rysunek 1. Zmiany w wskaźnikach stresu oksydacyjnego wątroby i peroksydacji lipidów w odważnym (BLD) (5 mg/kg BWT/raz w tygodniu, ośmiu tygodniach) i/lub witaminie C (VC) (120 mg/kg B. WT/Daily, ośmiu tygodni) leczone dorosłe samce szczury Wistar. (A) Malondialdehyd, MDA; (B) Zmniejszony glutation, GSH; (C) Peroksydaza glutationowa, GPX; (D) Glutation-s-transferaza, GST; (MI) Reduktaza glutationowa GSR. Dane są wyrażone jako średnia ± SD (n = 8 powtórzeń). * Znacząco różne w porównaniu do grupy kontrolnej w p ≤ 0.05. # Znacząco różni się od grupy leczonej BLD w p ≤ 0.05.

RYSUNEK 2. Zmiany w wskaźnikach stresu oksydacyjnego nerki i peroksydacji lipidów w śmiałym (BLD) (5 mg/kg BWT/Raz w tygodniu, osiem tygodni) i/lub witaminy C (VC) (120 mg/kg B. WT/Daily, ośmiu tygodni) leczone dorosłe samce szczury Wistar. (A) Malondialdehyd, MDA; (B) Zmniejszony glutation, GSH; (C) Peroksydaza glutationowa, GPX; (D) Glutation-s-transferaza, GST; (MI) Reduktaza glutationowa GSR. Dane są wyrażone jako średnia ± SD (n = 8 powtórzeń). * Znacząco różne w porównaniu do grupy kontrolnej w p ≤ 0.05. # Znacząco różni się od grupy leczonej BLD w p ≤ 0.05.

Odkrycia histopatologiczne i immunohistochemiczne: wątroba

Normalne zdjęcia histologiczne obserwowano w wątrobie szczurów kontrolnych, oleju sezamowym i szczurom leczonym VC (ryc. 3A, B). Jednocześnie te ze zwierząt wstrzykniętych BLD wykazywały różne zmiany strukturalne obejmowały obrzęk komórkowy, wakuolarne i hydropowe degeneracje (centralnie położone jądra z wakuoliami cytoplazmatycznymi i balonowaniem), lipidozę (mikroustekularne i/lub makrowoczelne) oraz peliosis peliosis hepatis (kilka , losowo rozłożone, wypełnione krwią przestrzenie nie wyłożone śródbłonkiem z bezpośrednim kontaktem między krwią a sąsiednimi hepatocytami, które wykazywały zmiany pyknotyczne) (ryc. 3C). Infiltracja komórek miąższowych i/lub jednojądrowych była częstą cechą. W hepatocytach nie zaobserwowano żadnych zmian nowotworowych, ani przedprzestrzennych, ale widoczny był zauważalny rozrost żółciowy (stratyfikacja cholangiocytów z minimalną atypią jądrową) (ryc. 3D) było (ryc. 3D). Skrawki tkanki wątrobowej pobrane z BLD + VC zwierząt traktowanych manifestowało zmienne stopnie zmian histologicznych. Zasadniczo suplementacja VC obniżyła częstotliwości i zakres zmian strukturalnych indukowanych przez BLD, szczególnie peliosis hepatis i rozrost żółciowy, ale nie utrzymywała normalnej morfologii wątrobowej. Najbardziej napotkane zmiany wątroby obejmowały lipidozę, wakuolacje, przeorne wrotne z przerostem śródbłonka i naciekami komórek jednojądrzastych oraz łagodne zmiany przerostu żółciowe, czasem towarzyszy cholestazie (ryc. 3E, F). Ilościowe ocenę zmian we wszystkich grupach podsumowano w tabeli 2. Immunohistochemicznie, analiza obrazu wykazała, że ​​frakcje AR i HSP90 obszarów DAB brązowych obszarów w skrawkach tkanek wątrobowych zwierząt wstrzykniętych BLD (AR, 7.76 ± 0.44; HSP90, 10.91 ± 1.52) był znacznie (p ≤ 0.0.5), zwiększony w porównaniu do kontroli (AR, 5.66 ± 0.92; HSP90, 7.52 c ± 0.46), olej sezamowy (AR, 5.31 ± 0.43; HSP90, 7.54 ± 0.52) i VC (AR, 5.44 ± 0.47; HSP90, 7.59 ± 0.41). Subiektywnie, wstrzyknięcie BLD zwiększyło ekspresję jądrową AR, ale zmniejszyło stężenie cytoplazmatyczne receptora. Natomiast wzrost ekspresji HSP90 był związany ze zwiększonym stężeniem cytoplazmatycznym z niewielkimi zmianami ekspresji jądrowej. Suplementacja VC znacznie zmniejszyła frakcje HSP90 obszarów DAB Brown. Nie miało to jednak znaczącego wpływu na frakcje AR obszarów DAB brązowych u zwierząt traktowanych BLD + VC niż zwierzęta wstrzyknięte BLD. Ilościowe punktację frakcji AR i HSP90 obszarów DAB brązowych we wszystkich grupach (ryc. 4A – L) i podsumowano w tabeli 2.

Rysunek 3. (A – F) Reprezentatywna fotomikrografia odcinków tkanek wątrobowych zabarwionych H&E pokazującą normalne zdjęcia histologiczne w kontroli pojazdu (A) i traktowane VC (B) szczury. Szczury traktowane BLD pokazujące peliozę hepatis (czarne elipsy) i pyknosis jądrowe (czarne groty strzałek) (C), Rozrost żółciowy (czarna strzałka), zwyrodnienie hydropowe (czarny grot strzałki) i portalowy naciek zapalny (czarna elipsa) (D). Szczury traktowane BLD + VC wykazujące lipidozę (czarne groty strzałek), portalowy naciek zapalny (czerwone elipsy) (MI), Przeciążenie portalu (czerwona strzałka), przerost śródbłonka (czarne groty strzałek), przerost żółciowy (czarna strzałka) i cholestaza (czerwona elipsa) (F). Pasek skali to 20 mikronów. (G – L) Reprezentatywna fotomikrografia odcinków tkanek nerkowych zabarwionych H&E pokazującą normalne zdjęcia histologiczne w kontroli pojazdu (G) i traktowane VC (H) szczury. Szczury traktowane BLD wykazujące martwicę kłębuszkową z ciężką hipokomórkowością i eozynofilowym przesączką (czarna elipsa), przekrwienie śródmiąższowe (czarny grot strzałki) i krwotok (czarna strzałka) (I), martwica kłębuszkowa (czarna elipsa), tłumienie kanalikowe (czarny grot strzałki), Pyknosis (niebieski grot strzałki), martwica (czerwona elipsa) i resztki światła (czerwony grot strzałki) (J). Szczury leczone BLD + VC wykazujące zator śródmiąższowy (niebieska elipsa) i agregat komórki jednojądrowej (czerwona elipsa) (K), Stwardnienie kłębuszkowe (czarna elipsa) i przekrwienie (czerwona strzałka), lipidoza (czarne groty strzałek), portal zapalny naciek zapalny (czerwone elipsy) (E), przekrwienie wrotne (czerwona strzałka) (L). Pasek skali to 20 mikronów.

TABELA 2. Ilościowa ocena zmian i immunohistochemiczna ekspresja receptora androgenowego (AR) i białka szoku cieplnego (HSP90) w tkankach wątrobowych i nerkowych szczurów w odpowiedzi na odważny (BLD) i/lub witaminy C (VC).

Rysunek 4. Reprezentatywna fotomikrografia sekcji tkanek wątrobowych immunoekspresji AR i HSP90 pokazująca wyraźny wzrost frakcji obszarów DAB Brown w BLD (E i k) i traktowane BLD + VC (F i L) szczury w porównaniu do kontroli (B i H), olej sezamowy (C i I) i traktowane VC (D i J) szczury. (A i G) są kontroli negatywnych. Pasek skali to 20 mikronów.

Nerki

Kontrola, olej sezamowy i nerki szczurów traktowanych VC ujawniły normalne zdjęcia histologiczne (ryc. 3G, H). W przeciwieństwie do tego, różne zmiany nefropatyczne zaobserwowano u zwierząt wtryskowych BLD. Zmiany te obejmowały kłębuszki (hipokomórkowość, zanik, martwica i stwardnienie), kanaliki (tłumienie, wakuolacja, pykoza, martwica pojedynczych ogniw oraz resztki i formacje odlewu w ich światłach) Infiltruje się szczególnie komórkami jednojądrzastymi) (ryc. 3i, J). Suplementacja VC wykazała zauważalne efekty nefroprotekcyjne, ponieważ sekcje nerkowe zwierząt traktowanych BLD + VC wykazywały znaczne zmniejszenie częstotliwości i ciężkości większości zmian histologicznych indukowanych przez BLD. Jednak nerki nie utrzymywały normalnej histologii. Najczęściej napotkane zmiany w tej grupie obejmowały zapadnięcie się kłębuszków z rozszerzającą przestrzeń Bowmana, kłębuszkową kłębuszkową kilku kłębuszków (ryc. 3K), wakuolacje rurowe i formacje odlewane, przemienienia śródmiąższowe i infiltrat komórek jednojądrzastych (ryc. 3L). Ilościowe ocenę zmian we wszystkich grupach podsumowano w tabeli 2. Immunohistochemicznie, identyczne wyniki z frakcjami AR i HSP90 obszarów DAB brązowych w tkankach wątrobowych dla tkanek nerkowych wszystkich grup. Wyniki te pokazano na rysunkach 5A – L i podsumowano w tabeli 2.

Rysunek 5. Reprezentatywna fotomikrografia skrawków tkanek nerkowych immunoekspresji AR i HSP90, wykazując wyraźny wzrost frakcji obszarów DAB Brown w BLD (E i k) i traktowane BLD + VC (F i L) szczury w porównaniu do kontroli (B i H), olej sezamowy (C i I) i traktowane VC (D i J) szczury. (A i G) są kontroli negatywnych. Pasek skali to 20 mikronów.

Dyskusja

Do tej pory dostępne są rzadkie informacje na temat możliwych środków terapeutycznych, które mogłyby zmniejszyć powikłania związane z BLD. Stąd obecne prace przetestowały skuteczność suplementu doustnego VC w celu zmniejszenia powikłań wątrobowych indukowanych przez BLD za pomocą modelu szczura. W bieżącym badaniu wykorzystaliśmy doustną formę Suplementu VC, ponieważ wygodnie jest łatwy dostęp i wysoce skuteczny dla większości ludzi (Washio i in., 2008; Dephillipo i in., 2018). Ponadto, pomimo wysoce dostępności VC po wstrzyknięciu dootrzewnowym lub dożylnym, ale suplementy doustne są nadal wysoce wchłanialne, jak wcześniej podano (Padayatty i in., 2004; Duconge i in., 2008; Padayatty i Levine, 2016). Ponadto, w długotrwałym leczeniu, zamiast wstrzyknięcia, doustne podanie roztworów są bardziej odpowiednie, aby zapobiec uszkodzeniu tkanek spowodowanym wieloma zastrzykami. Zatem wstrzyknięcie jest bardziej odpowiednie w przypadku ekstremalnego niedoboru VC, a suplement doustny może być bardziej odpowiedni dla przewlekłych zaburzeń zdrowotnych.

Działania ALT i AST są rutynowo mierzone jako narzędzia diagnostyczne w ocenie uszkodzenia wątrobowokomórkowego (Abo-El-Sooud i in., 2018; Abd-Elhakim i in., 2019; Sohairy i in., 2020a). Znaczny wzrost poziomów ALT i AST u szczurów wstrzykniętych BLD w bieżącym badaniu jest zgodny z wcześniejszymi ustaleniami Neamat-Allah (2014) w cieląt cielęciny. Podobnie Urhausen i in. (2003) i Gabr i in. (2009) wykazali, że poziomy ALT i AST znacznie wzrosły u męskich jagniąt od piersi po podaniu domięśniowym BLD. Wzrost aktywności ALT i AST w surowicy może wynikać z ich uwolnienia do krwi z cytozolu komórek wątroby, co potwierdza wątrobowe badanie histopatologiczne. Wyższe enzymy surowicy ALT i AST są objawem wycieku komórkowego i funkcjonalności błony komórkowej w wątrobie (Saggu i Kumar, 2007). Przeciwnie, poprzednia wysokość znacząco przygnębiona w grupie potępionej VC + BLD. W związku z tym Oladele i in. (2020) podali, że leczenie VC zmniejszało zmiany indukowane cypermetryną w aktywności biochemicznej wątroby. Ponadto Bashandy i Alwasel (2011) opisali, że VC znormalizowały poziomy ALT i AST w wątrobie szczurów pod wpływem wątroby z tetrachlorkiem węglowym. Poza tym VC zmniejszył martwicę i przywrócił normalny wygląd i strukturę uszkodzonych hepatocytów z powodu ekspozycji na benzoesan emamektyny (Khaldoun Oularbi i in., 2017).

Znaczny wzrost TP i ALB zarejestrowano szczury wtryskowane BLD. Podobnie, Shabir i in. (2015), ujawnił, że TP, ALB i globulina były znacznie wyższe u szczurów narażonych na BLD. Również El-Moghazy i in. (2012) oraz Alm-Eldeen i Tousson (2012) sprawdzili, że kwota TP była znacznie zwiększona u królików płci męskiej po zastrzykach BLD. Ass poprawiają wielkość mięśni poprzez stymulowanie rozwoju białka i minimalizując zniszczenie poprzez promowanie dodatnim bilansu azotu (Guan i in., 2010). Hipoproteinemia jest znaną konsekwencją uszkodzenia wątroby, ponieważ wątroba wytwarza najwyższe ułamki białka plazmowego (Larrey, 2002). Jednak w bieżącym badaniu stężenia TP i ALT w surowicy były znacznie podwyższone po wstrzyknięciu BLD przez osiem tygodni. Wzrost stężenia TP może wynikać z wiązania BLD z AR na poziomie komórkowym, co z kolei stymuluje wytwarzanie RNA, a w konsekwencji zwiększa tworzenie białka (Orhue i in., 2005). AASS nie tylko zwiększa syntezę białek w mięśniach, ale także stymuluje produkcję krążących białek (Doweiko i Nomplegi, 1991). W przeciwieństwie do tego, korektowanie z VC znacznie skorygowało zaburzone poziomy TP i ALT związane z iniekcją BLD. Podobnie Diab i in. (2014) potwierdził wpływ VC Hepatoprotekcyjny przeciwko toksyczności cisplatyny u szczurów albinosowych. Może to być skorelowane ze znaczną zdolnością do ochrony hepatocytów przed uszkodzeniem oksydacyjnym (Abdulkhaleq i in., 2018).

Obecne badanie wykazało znaczny wzrost TC, TG, LDL-C i VLDL-C, ale znaczne zmniejszenie poziomu HDL-C szczurów wtryskowanych BLD w porównaniu z grupą kontrolną. Podobnie ten zmieniony profil lipidowy został zarejestrowany w kilku badaniach kontroli przypadków porównujących osoby stosujące lub nie używające AASS lub podczas oceny lipidów w surowicy przed i po kursie AASS (Kuipers i in., 1991; Hartgens i in., 2004; Li i Rabkin, 2018). Konsekwentnie, Samiinasab i in. (2015) zweryfikowali wzrost TC i TG, ale spadek HDL-C u samic szczurów po zużyciu ND. Dodatkowo Tousson i in. (2018) zgłosili znaczny wzrost poziomów cholesterolu i LDL-C, ale zmniejszenie poziomów HDL-C u szczurów wstrzykniętych BLD. Wykazano, że wysokie dawki AASS zwiększały poziomy TG, ale obniżyły poziomy HDL-C do 70% (Achar i in., 2010), podczas gdy inne badania wykazały przeciwne wyniki (Pomara i in., 2016). Różnica ta może być spowodowana różnymi czasami próbkowania, rodzaju zastosowanego AASS i trasami podawania (Gårevik i in., 2012). Mechanizmy biochemiczne, za pomocą których ASAS wpływa na stężenia HDL-C i LDL-C, nie są całkowicie zrozumiałe (Li i Rabkin, 2018). Niemniej jednak ogólnie spekuluje się, że indukcja aktywności lipazy trójglicerydowej wątrobowej (HTGL) i modyfikacja syntezy apolipoproteiny A-I i B odgrywa istotną rolę w zmianach poziomów HDL-C i LDL-C podczas stosowania AASS. AASS stymuluje aktywność HTGL, enzymu, że obiekty katabolizm HDL (Glazer, 1991) i powoduje znaczne zmniejszenie stężeń HDL-C i APO-A-I (Kantor i in., 1985; Applebaum-Bowden i in., 1987). Jednak mechanizm stojący za zwiększonym poziomem LDL-C indukowanym przez AASS pozostaje całkowicie wyjaśniony. Ale ogólny indukowany przez BLD stan wykryty tutaj może być związany z zauważalnym rozrostem żółciowym i cholestazą wykrytych podczas badania histopatologicznego jako silne powiązanie między zmniejszonym uwalnianiem żółci a stanami hiperlipidemicznymi (Longo i in., 2001).

Związek między VC a hipocholesterolaemią został udokumentowany u mężczyzn i świnek morskich (Kurowska i in., 2000). Tutaj znaczące zmniejszenie TG, TC, LDL-C i VLDL-C zarejestrowano u szczurów CO VC + BLD. Podobnie Eteng i in. (2006) odnotowali znaczne zmniejszenie TC i VLDL-C z nieistotnym wzrostem HDL-C u szczurów albino-traktowanych VC. Autorzy przypisali zaobserwowany wpływ VC na lipidy w surowicy aktywacji hydroksylazy enzymu 7 przez VC, co poprawia konwersję cholesterolu w osoczu w kwas żółciowy, zmniejszając w ten sposób poziomy cholesterolu w surowicy (Cantatore i in., 1991). Zmniejszenie LDL-C wskazuje, że właściwe spożycie VC zminimalizuje występowanie miażdżycy (Eteng i in., 2006).

Nasze wyniki wskazały, że nadużycie BLD jako promotora wzrostu może w sposób ciągły przyczynić się do uszkodzenia tkanek wątrobowych i nerki. Te ustalenia są zgodne z Shabir i in. (2015) i Herlitz i in. (2010). Niedawno Vasavan i in. (2020) zaobserwowali te same zmiany w moczniku i kreatyninie w leczeniu ND. Pod tym względem Loh i in. (2017) wykazali, że podwyższony testosteron związany z zastosowaniem AASS zwiększył ekspresję akwaporyn (AQPS) dwóch czterech i sześciu w kanale kolekcjonerskim oraz AQPS-1 i sewene w zwiniętym kanalidzie, w konsekwencji podnoszonym ciśnieniem krwi, a zwiększone ponowne ponowne nadporność wody powodując nadciśnienie i przewlekłą chorobę nerek. Poza tym sugerowano bezpośrednią toksyczność kłębuszkową indukowaną przez AASS z powodu zwiększonej masy ciała i hiperfiltracji kłębuszkowej jako mechanizmów uszkodzenia (Parzyka Filho i in., 2020). Na wysoki poziom stężenia mocznika w surowicy wpływa wysoki kwas moczowy i hipofosfatemia (Gabr i in., 2009). Ponadto AASS są odpowiedzialne za zwiększenie objętości mięśni, a zatem poziom kreatyniny wzrasta w ciele (Komitet Medycyny Sportowej i Fitness, 1997). Wzrost kwasu moczowego w obecnych wynikach jest harmonia z niektórymi wcześniejszymi badaniami. Na przykład Neamat-Allah (2014) poinformował, że wstrzyknięcie BLD spowodowało wysokość poziomu kreatyniny w surowicy u królików nowozelandzkich. Ponadto Salem i Alnahdi (2019) zweryfikowali, że krótko lub długoterminowe stosowanie przepisanego lub przedawkowania nd zmienionych biomarkerów związanych z funkcją nerki. Przeciwnie, Gabr i in. (2009) zgłosili znacznie obniżony poziom mocznika po iniekcji domięśniowej BLD. Zwiększenie poziomów kwasu moczowego może być spowodowane zmniejszonym klirensem z powodu upośledzenia szybkości filtracji kłębuszków lub miejscowej niedotlenienie tkanki lub zwiększonego rozkładu komórek nerkowych (Kang i Nakagawa, 2005). Przeciwnie, współistniejące podawanie VC jednocześnie z BLD znacznie zmniejszyło upośledzenie czynności nerek. Podobnie, Al-Timimi i in. (2019) oznacza ochronny wpływ VC na nefrotoksyczność indukowaną gentamycyną. Ochrona tę można przypisać mechanizmie kompensacyjnej obejmującej indukcję aktywności enzymu przeciwutleniającego jako systemu obronnego poprzez zmniejszenie ROS i zwiększenie tlenku azotu w celu zapobiegania transformacji komórkowej indukowanej przez wolne rodniki (Moreira i in., 2014).

Znaczące wyczerpanie Na + i znaczny wzrost poziomów K + po wstrzyknięciu BLD można przypisać hamowaniu pompy ATPazy Na + /K +, które jest niezbędne do utrzymania homeostazy Na + i K + w komórkach eukariotycznych. Hamowanie ATPazy Na + /K + i jej szlaków sygnałowych następnie podnosi poziom wewnątrzkomórkowy Ca 2+ i Na +, co powoduje arytmię serca, jak udokumentowano przez Demiryüreka i Demiryüreka (2005) o wysokie poziomy steroidów. Obecnie zarejestrowane zmiany równowagi elektrolitów są podobne do wcześniej zgłoszonych badań Elmasry i in. (2018) i Tousson i in. (2018). Z drugiej strony VC poprawił równowagę elektrolitów indukowaną przez BLD. Podobnie niektóre wcześniejsze raporty potwierdziły korzystną rolę VC w przywracaniu nierównowagi elektrolitów (Owu i in., 2016; Suleiman, 2019).

W niniejszym badaniu administracja BLD negatywnie wpłynęła na systemy obrony przeciwutleniaczy w wątrobie i nerkach, na co wskazuje podwyższony poziom MDA w surowicy, ale zmniejszyła aktywność enzymów GSH, GST i GSR. Wyniki te są zgodne z badaniami Neamat-Allah (2014), El-Moghazy i in. (2012) oraz Tousson i in. (2018). Spadek aktywności enzymów przeciwutleniających można wyjaśnić albo wprowadzając wolne rodniki do nieaktywnych metabolitów, albo przez bezpośredni wpływ hamujący BLD na funkcję enzymów (Barakat i in., 2015). Zależne od dawki stres oksydacyjny i uszkodzenie nerki odnotowano po przedłużonym podawaniu ND u myszy (Riezzo i in., 2014). We wcześniejszych badaniach myszy traktowane ND wykazały zauważalny wzrost peroksydacji lipidów i zmniejszone enzymy przeciwutleniające, takie jak GPX i GSR. Przedłużone podawanie AASS zwiększyło ROS, które uszkadzają komórki poprzez modyfikację ich początkowej konformacji chemicznej do podwójnych lub potrójnych pasm wielonienasyconych kwasów tłuszczowych błony komórkowej (Molano i in., 1999).

Ludzie nie mogą zsyntetyzować VC, ponieważ brakuje im jednego z genów potrzebnych do jego syntezy, genu kodującego wątrobową oksydazę L-glukonolakton (Drouin i in., 2011). Zatem VC musi być dostarczane w diecie ludzkiej. Ponadto, pomimo zdolności szczurów i innych gatunków, takich jak koza i gad do normalnego syntezy VC w wątrobie (Horio i in., 1985) Ale đurašević i in. (2008) potwierdzili, że dodatkowe spożycie VC poprawia obronę przeciwutleniającą u szczurów w sposób zależny od dawki. Wyjaśnienie tego może być związane z mechanizmem akumulacji tkanki askorbinianu i równowagą jego alkoholu i endogennej dostępności. Stąd model szczura zastosowano w różnych wcześniejszych badaniach do przetestowania korzystnej roli dawkowania doustnego VC w celu ratowania warunków stresu oksydacyjnego wynikającego z narażenia na różne toksyczne (Mekkawy i in., 2020; Kader i in., 2021; Shotop i al-Suwiti, 2021). W tym miejscu współbieżność z VC znacznie poprawiła status oksydacyjny indukowany przez wstrzyknięcie BLD. Takie wzmocnienie można przypisać właściwościom przeciwutleniającym VC. Abdulkhaleq i in. (2018), Nisar i in. (2013) oraz El-Gendy i in. (2009). VC jest dobrym zmiatnikiem dla wodnych rodników, które niszczą lipidy membranowe. Odgrywa rolę ochronną w większości cytotoksyczności (Waiz i in., 2015). Mechanizm, za pomocą którego VC zmniejsza dysfunkcję wątrobową indukowaną przez BLD, opiera się na fakcie, że VC może zmniejszyć uszkodzenie oksydacyjne poprzez zmniejszenie peroksydacji lipidów i modyfikując system ochrony przeciwutleniaczy lub oznaczając elektrony wolne rodników i uspokoić ich reaktywność.

Obecne badanie wykazało znaczny wzrost ekspresji receptora AR w wątrobie i nerce AR odpornościowo-histochemicznie po leczeniu BLD, a wzrost ten został poprawiony przez leczenie VC. Aktywacja AR w komórkach wątroby może zwiększyć ROS, prowadząc do zwyrodnienia komórek wątrobowych, co ostatecznie prowadzi do klinicznych objawów hepatotoksyczności (Solumini i in., 2017). Wpływ BLD na wyrażenia AR w jądrach szczurów był wcześniej opisany w naszym wcześniejszym badaniu (Sohairy i in., 2020b). Obecne ustalenia są podobne do Patanè i in. (2020), który postawił hipotezę, że stres oksydacyjny w komórkach wątrobowych był związany z hepatotoksycznością spowodowaną AASS. Elliot i in. (2007) wykazali również, że androgeny mogą zwiększyć ekspresję AR w komórkach kłębuszkowych, mezangetycznych i profibrotycznej cytokinie na poziomie mRNA, promując w ten sposób ogniskową segmentową kłębuszkę łokciową. Hoseini i in. (2009) zaproponowali również, że narażenie ND zachęca do przerostu w bliższych i dystalnych kanalikach myszy. Aktywność testosteronu i bezpośrednie działanie ND na AR mogą odgrywać rolę w genezie zwłóknienia nerek po długoterminowej ekspozycji ND (Brasil i in., 2015).

Obecne badanie wykazało znaczny wzrost HSP90 zarówno w tkankach wątrobowych, jak i nerkowych w grupie leczonej BLD. Konsekwentnie, u wyszkolonych myszy wstrzykniętych wysokimi dawkami ND, Riezzo i in. (2014) ustalił nadekspresję HSP90 na komórkach mezangialnych. Ponadto w tym samym wcześniejszym badaniu autorzy potwierdzili korelację między zależnym od dawki wzrostem stresu oksydacyjnego a nadekspresją HSP90. Było to tutaj widoczne przez pozorne wyczerpanie enzymów przeciwutleniających w tkankach wątroby i nerki szczurów wstrzykniętych BLD. Niedawno Karabulut i in. (2020) wykazali, że wyrażenia HSP70 i HSP90 wzrosły jednocześnie ze zwiększonym stresem oksydacyjnym u szczurów leczonych tioacetamidem. Ponadto ekspresja HSP90 u myszy leczonych acetaminofenem była wyższa w próbkach surowicy i wątroby (Wu i in., 2017). Podwyższone poziomy tych białek szoku cieplnego mogłyby odkupić denaturowane białka wynikające z stresu-utleniającego indukowanego ROS (Perišić i in., 2007). Warto zauważyć, że Farag i in. (2015) zgłosili zwiększone wskaźniki stresu oksydacyjnego u królików wtryskowych BLD w wątrobie. Wzrost HSP90 został złagodzony przez współlecenie VC u szczurów wstrzykniętych BLD. Wcześniej zaobserwowano korzystną rolę VC w zmniejszaniu konsekwencji stresu, takich jak nadekspresja HSP90 (McKee i Harrison, 1995; Moretti i in., 2012).

Wniosek

Badanie wykazało, że współlecenie VC znacznie zmniejszyło upośledzenia wątroby wynikające z wstrzyknięcia BLD przez 8 tygodni. Nasza analiza zweryfikowała, że ​​doustne dawkowanie VC przywróciło funkcję wątroby i nerek badano parametry do normalnych wartości u szczurów wstrzykniętych BLD. Hepatoprotekcyjne i renoprotekcyjne działanie VC może być bardzo związane z jego aktywnością przeciwutleniającą. Dalsze badania hepatorenoprotekcyjnego wpływu pochodnych VC i innych witamin przeciwko uszkodzeniom BLD są uzasadnione.

Instrukcja dostępności danych

Oryginalne wkłady przedstawione w badaniu są zawarte w artykule/materiały uzupełniającym, dalsze zapytania można skierować do odpowiedniego autora.

Oświadczenie etyczne

Badanie zwierząt zostało przejrzane i zatwierdzone przez Institutional Animal Care and Use Committee na Uniwersytecie Zagazig.

Autorskie Wkłady

Wszyscy autorzy przyczynili się jednakowo do tego artykułu. Finansowanie i administracja projektu oraz wspomagana w pisaniu i edytowaniu manuskryptu z innymi autorami.

Finansowanie

Badanie zostało wsparte przez projekt wspierający Uniwersytet TAIF (grant nr. TURSP-2020/09), TAIF University, Taif, Arabia Saudyjska.

Konflikt interesów

Autorzy oświadczają, że badania przeprowadzono przy braku jakichkolwiek relacji handlowych lub finansowych, które można by interpretować jako potencjalny konflikt interesów.

Podziękowanie

Bardzo doceniamy i dziękujemy TAIF University za wsparcie finansowe dla naukowców z Uniwersytetu TAIF wspierającego projekt (TURSP-2020/09), TAIF University, TAIF, Arabia Saudyjska.

Bibliografia

Abd-el-Ghaney, a. (2002). Zbadaj wpływ owadobójcy imidakloprid na niektóre parametry fizjologiczne w japońskiej przepiórce. M.Sc. Praca dyplomowa. Wydział Nauki, Alazhar University for (Girls), Egipt.

Abd-Elhakim, y. M., Abdel-Motal, s. M., Malhat, s. M., Mostafa, h. I., Moselhy, a. A. A., Beheiry, r. R., i in. (2021). Kurkumina łagodzi neurotoksyczne i neurobehawioralne zmiany gentamycyny i salicylanu sodu u szczurów poprzez dostosowanie stresu oksydacyjnego i apoptozy. Życie sci. 265, 118824. doi: 10.1016/j.LFS.2020.118824

Abd-Elhakim, y. M., Moustafa, g. G., Hashem, m. M., Ali, h. A., Abo-el-sooud, k., i el-metwally, a. mi. (2019). Wpływ długoterminowej ekspozycji na tartrazynę i chlorofil na szlak sygnalizacyjny fibrogeniczny w wątrobie i nerkach szczurów: wzorce ekspresji genów kolagenu 1-α, TGFβ-1, fibronektyny i kaspazy-3. Otaczać. Sci. Zanieczyszczenie. Res. 26, 12368–12378. doi: 10.1007/S11356-019-04734-W

Abdulkhaleq, f., Alhussacyny, t., Badr, m., Abu Khalil, a., Gammah, o., Ghanim, ur., i in. (2018). Efekty stresu przeciwutleniające witaminy C, E i B12, a ich kombinacja może chronić wątrobę przed hepatotoksycznością indukowaną acetaminofenem u szczurów. Narkotyk devel ther. Tom. 12, 3525–3533. doi: 10.2147/DDDT.S172487

Abo-el-sooud, k., Hashem, m. M., Badr, y. A., Eleiwa, m. M. mi., Gab-Allaha, a. Q., Abd-Elhakim, y. M., i in. (2018). Ocena uszkodzeń hepato-nenach i genotoksyczności wywołanej przez długoterminowe narażenie na pięć dozwolonych dodatków żywności u szczurów. Otaczać. Sci. Zanieczyszczenie. Res. 25, 26341–26350. doi: 10.1007/S11356-018-2665-Z

Abu Zeid, E. H., Hussein, m. M. A., i Ali, H. (2018). Kwas askorbinowy chroni mózg samce szczura przed doustnym dichromianu potasu indukowane dichromianu potasu uszkodzenie i zmiany apoptotyczne: wzorce ekspresji genów kaspazy-3, P 53, BAX i BCL-2. Otaczać. Sci. Zanieczyszczenie. Res. 25, 13056–13066. doi: 10.1007/S11356-018-1546-9

Achar, s., Rostamian, a., i Narayan, s. M. (2010). Wpływ serca i metaboliczny nadużywania sterydów anabolicznych na lipidy, ciśnienie krwi, wymiary lewej komory i rytm. Jestem. J. Cardiol. 106, 893–901. doi: 10.1016/j.Amjcard.2010.05.013

Al-timimi, m. L. M., Hassan, e. S., Al-Nafakh, r. T., LTEEF Alfadhul, S. A., i Mohammad, a. R. (2019). Badanie biochemiczne ochronnego wpływu witaminy C i rzodkiewki na nefrotoksyczność indukowaną gentamycyną u szczurów. Indian J. MED FORESIC. Toksyk. 13, 436–440. doi: 10.5958/0973-9130.2019.00327.x

Alm-Eldeen, a., i Tousson, E. (2012). Pogorszenie kłębuszkowej warstwy powierzchniowej śródbłonka i zmiana funkcji nerek po Boldenonie promotora wzrostu u królików. Szum. Do potęgi. Toksyk. 31, 465–472. doi: 10.1177/0960327111420745

Applebaum-Bowden, zm., Haffner, s. M., i hazzard, w. R. (1987). Dyslipoproteinemia anabolicznej terapii steroidowej: wzrost lipazy trójglicerydowej wątrobowej poprzedza spadek lipoproteinol lipoprotein2 o wysokiej gęstości. Metabolizm 36, 949–952. doi: 10.1016/0026-0495 (87) 90130-2

Atalay, m., Oksala, n., Lappalainen, J., Laaksonen, zm., Sen, c., i Roy, s. (2009). Białka szoku cieplnego w cukrzycy i gojenie się ran. CPPS 10, 85–95. doi: 10.2174/138920309787315202

Bancroft, J., Suvarna, s., i Layton, C. (2018). Teoria i praktyka technik histologicznych Bancroft Imimmunohistochemiczne i immunofluorescencyjne techniki. Teoria i praktyka technik histologicznych Bancroft. E-book, Elsevier Health Sciences .

Barakat, L. A., Tousson, e., Ibrahim, w., i abd el-hakeem, a. (2015). Rola propolisu w poprawie uszkodzeń wątroby i nerek u odważnego undecylenanu u samców szczurów. Jestem. J. Biol. Chem. 3, 8.

Barceloux, zm. G., i Palmer, r. B. (2013). Anaboliczne sterydy-androgenne. Choroba-a-miesiąc 59, 226–248. doi: 10.1016/j.Disamonth.2013.03.010

Barham, zm., i Trinder, P. (1972). Ulepszony kolor odczynnika do oznaczania glukozy we krwi przez układ oksydazy. Analityk 97, 142–145. doi: 10.1039/AN9729700142

Bashandy, s. A., i Alwasel, s. H. (2011). Indukowana przez węgiel tetrachlorki hepatotoksyczność i nefrotoksyczność u szczurów: ochronna rola witaminy C. J. Farmakol. Toksyk. 6, 283–292. doi: 10.3923/JPT.2011.283.292

Zachowaj, a., Abd El-Rahman, G. I., Aly, s. S. H., Fahmy, e. M., i Abd-Elhakim, y. M. (2021a). DI (2-etyloheksylo) tłuszczowy plastyfikator wyzwala uszkodzenie wątroby, mózgu i serca u szczurów: efekt łagodzący olej peganum harmala. Ekotoksykol Environ. Saf. 208, 111620. doi: 10.1016/j.Ecoenv.2020.111620

Zachowaj, a., El-Sharkawy, n. I., Sabre, t. M., i Soliman, m. M. (2020b). Modulacyjna rola witaminy C w odważnym undecylenanowym uszkodzeniu oksydacyjnym i rozregulowaniu receptora androgenowego u dorosłych samców szczurów, Przeciwutleniacze (bazylea) 9, 1053. doi: 10.3390/ANTIX9111053

Bergmeyer, godz. U., Scheibe, str., i Wahlefeld, a. W. (1978). Optymalizacja metod aminotransferazy asparaginianowej i aminotransferazy alaniny. Clin. Chem. 24, 58–73. doi: 10.1093/Clinchem/24.1.58

Beutler, e., Duron, o., i Kelly, B. M. (1963). Ulepszona metoda oznaczania glutationu we krwi. J. Laboratorium. Clin. Med. 61, 882–888.

Bindhumol, v., Chitra, k. C., i Mathur, P. P. (2003). Bisfenol A indukuje generowanie reaktywnych form tlenu w wątrobie samców szczurów. Toksykologia. 188, 117–124. doi: 10.1016/S0300-483X (03) 00056-8

Bond, str., Llewellyn, w., i Van Mol, P. (2016). Anaboliczna hepatotoksyczność indukowana sterydami. Med. Hipotezy. 93, 150–153. doi: 10.1016/j.Mehy.2016.06.004

Bozonet, s., Carr, a., Pullar, J., i Vissers, m. (2015). Zwiększony stan neutrofili witaminy C, chemotaksja i wytwarzanie utleniacza po suplementacji diety z witaminą C Sungold Kiwifruit. Składniki odżywcze. 7, 2574–2588. doi: 10.3390/NU7042574

Brasil, g. A., De Lima, E. M., Do Nascimento, a. M., Caliman, ja. F., De Medeiros, a. R. S., Silva, m. S. B., i in. (2015). Dekanoan nandrolonu indukuje przebudowę serca i nerek u samic szczurów, bez modyfikacji parametrów fizjologicznych: rola systemu ANP. Życie sci. 137, 65–73. doi: 10.1016/j.LFS.2015.07.005

Bueno, a., Carvalho, f. B., Gutierres, J. M., Lhamas, c. L., Brusco, ja., Oliveira, s. M., i in. (2017). Wpływ dawki i czasu ekspozycji na odważne i stanazololu w markerach zapalnych, stresu oksydacyjnym i nitozatywnym oraz zmian histopatologicznych w jądrach szczurów. Theriogenology. 90, 101–108. doi: 10.1016/j.Theriogenology.2016.11.024

Buiarelli, f., Cartoni, g. P., Coccioli, f., Giannetti, l., Merolle, m., Neri, ur., i in. (2005). Wykrywanie Boldenonu i jego głównych metabolitów za pomocą spektrometrii masowej chromatografii cieczowej w próbkach moczu. Analytica Chim. Acta. 552, 116–126. doi: 10.1016/j.ACA.2005.06.071

BUSTEIN, m., Scholnick, godz. R., i Morfin, r. (1970). Szybka metoda izolacji lipoprotein z ludzkiej surowicy przez wytrącanie polianionami. J. Lipid Res. 11, 583–595. doi: 10.1016/S0022-2275 (20) 42943-8

Cantatore, f. P., Loperfido, m. C., Magli, zm. M., Mancini, L., i Carrozzo, m. (1991). Znaczenie witaminy C dla hydroksylacji witaminy D3 do 125 (OH) 2D3. Clin. Reumatol. 10, 162–167. doi: 10.1007/BF02207657

Castro, J. P., Fernando, r., Reeg, s., Meinl, w., Almeida, godz., i Grune, T. (2019). Nieenzymatyczne rozszczepienie HSP90 przez stres oksydacyjny prowadzi do tworzenia agregatu aktyny: nowy mechanizm zysku funkcji. Redox Biol. 21, 101108. doi: 10.1016/j.redoks.2019.101108

Cerullo, g., Negro, m., Parimbelli, m., Pecoraro, m., Perna, s., Liguori, g., i in. (2020). Długa historia witaminy C: od zapobiegania przeziębieniu przeziębienia do potencjalnej pomocy w leczeniu Covid-19. Z przodu. Immunol. 11, 2636. doi: 10.3389/Fimmu.2020.574029

Komitet ds. Medycyny Sportowej i Fitness (1997). Młodzież i sterydy anaboliczne: przegląd tematu. American Academy of Pediatrics. Komitet ds. Medycyny Sportowej i Fitness. Pediatria. 11, 904–908. doi: 10.1542/PED.99.6.904

Deeg, r., i Ziegenhorn, J. (1983). Kinetyczna metoda enzymatyczna do automatycznego oznaczania całkowitego cholesterolu w surowicy. Clin. Chem. 29, 1798–1802. doi: 10.1093/Clinchem/29.10.1798

Demiryürek, a. T., i Demiryürek, s. (2005). Kardiotoksyczność glikozydów cyfrowych: role autonomicznych szlaków, autakoidów i kanałów jonowych. Autonom Auta Pharm. 25, 35–52. doi: 10.1111/j.1474-8673.2004.00334.x

Dephillipo, n. N., Aman, z. S., Kennedy, m. I., Begley, J. P., Moatshe, g., i LaPrade, r. F. (2018). Skuteczność suplementacji witaminy C w syntezie kolagenu i stresu oksydacyjnym po urazach mięśniowo -szkieletowych: przegląd systematyczny. Ortop. J. Sports Med. 6, 2325967118804544. doi: 10.1177/2325967118804544

Diab, a., Zahra, m. H., Hendawy, a. A., Hamza, r. Z., i Mekky, G. A. (2014). Hepatoprotektywny wpływ kurkuminy i witaminy C przeciwko stresowi oksydacyjnej indukowanej cisplatynie i toksyczności u szczurów albinosowych. J. Jestem. Sci. 10, 37–48.

Doumas, ur. T., Ard Watson, w., i Biggs, H. G. (1971). Standardy albuminy i pomiar albuminy surowicy z Bromcresol Green. Clinica Chim. Acta 31, 87–96. doi: 10.1016/0009-8981 (71) 90365-2

Doweiko, J. P., i Nomplegi, D. J. (1991). Recenzje: Rola albuminy w fizjologii ludzkiej i patofizjologii, część III: albumina i stany choroby. Jpen J. Pozyskiwanie. Nutroteralny Nutr. 15, 476–483. doi: 10.1177/0148607191015004476

Drouin, G., Godin, J.-R., i Pagé, B. (2011). Genetyka utraty witaminy C u kręgowców. Genomika Curr 12, 371–378. doi: 10.2174/138920211796429736

Duconge, J., Miranda-Massari, J. R., Gonzalez, m. J., Jackson, J. A., Warnock, w., i Riordan, n. H. (2008). Farmakokinetyka witaminy C: wgląd w doustne i dożylne podawanie askorbinianu. P r. Zdrowia Sci. J. 27, 7–19.

Đurašević, s., Đorđević, J., Drenca, t., Jasniić, n., i cvijić, g. (2008). Wpływ suplementacji witaminy C na stan oksydacyjny wątroby szczura. Łuk. Biol. Sci. 60, 169–173. doi: 10.2298/ABS0802169D

El-Gendy, k., Aly, n., Mahmoud, f., Kenawy, a., i el-sebae, a. (2009). Rola witaminy C jako przeciwutleniacza w ochronie stresu oksydacyjnego indukowanego przez imidaklopryd. Żywność Chem. Toksyk. 48, 215–221. doi: 10.1016/j.FCT.2009.10.003

El-Moghazy, m., Tousson, e., i Sakeran, m. I. (2012). Zmiany w strukturze i funkcji wątroby i nerki po Boldenonie promotora wzrostu u królików. Anim. Biol 62, 171–180. doi: 10.1163/157075611×616905

El-Rahman, g. I. A., Zachowaj, a., Elseddawy, n. M., Batiha, g. mi.-S., Hozzein, w. N., Khodeer, d. M., i in. (2020). Ekstrakt etanolowy Saussurea Lappa osłabia uszkodzenie tkanki płucnej i śledziony indukowane triamcynolonem acetonidu. Przeciwutleniacze (bazylea) 9, 396. doi: 10.3390/Antiox9050396

El-shafei, r. A., i Saleh, r. M. (2016). Farmakologiczne działanie witaminy C&E na szczury diklofenak. Biomed. Farmacother. 84, 314–322. doi: 10.1016/j.Biopha.2016.09.005

Elliot, s. J., Berho, m., Korach, k., Doublier, s., Lupia, e., Striker, g. mi., i in. (2007). Specyficzne dla płci działanie endogennego testosteronu: samice myszy C57BL/6J z niedoborem receptora α-estroge. Kidney int. 72, 464–472. doi: 10.1038/SJ.ki.5002328

Elmasry, t. A., Al-shaalan, n. H., Tousson, e., El-Morshedy, k., i al-Ghadeer, a. (2018). Ekstrakty anyżowe gwiazd Modulacja parametrów reprodukcyjnych, potencjału płodności i fragmentacji DNA indukowanych przez promotor wzrostu Eargan w jądrach szczurów. Braz. J. Pharm. Sci. 54. doi: 10.1590/S2175-97902018000117261

Eteng, m. U., Ibekwe, h. A., Amatey, t. mi., Bassey, ur. J., Uboh, f. U., i OWU, D. U. (2006). Wpływ witaminy C na lipidy w surowicy i profil elektrolitu szczurów albinosowych szczurów. Niger. J. Physiol. Sci. 21, 15–19. doi: 10.4314/NJPS.v21i1-2.53928

Farag, m. R., Sabre, t. M., i Ali, H. A. (2015). Indukowane przez pogrubion odważne zmiany apoptotyczne, strukturalne i funkcjonalne w wątrobie królików. Światowy królik sci. 23, 39–46. doi: 10.4995/WRS.2015.2261

Fossati, s. 1., Prencipe, L., i Berti, G. (1983). Wpływ sporadycznej terapii cisplatyny 5 -fluorouracylu i niskoziarnistej na zaawansowany i nawracający rak żołądka. Clin. Chem. 29, 1494–1496.

Frankenfeld, s. P., Oliveira, L. P., Ortenzi, v. H., Rego-Monteiro, i. C., Chaves, e. A., Ferreira, a. C., i in. (2014). Anaboliczny androgenowy steryd Nandrolon Dekanoan zakłóca homeostazę redoks w wątrobie, serca i nerkach samców szczurów Wistar PLOS One. 9, E102699. doi: 10.1371/Journal.placek kukurydziany.0102699

Friedewald, w. T., Levy, r. I., i Fredrickson, D. S. (1972). Oszacowanie stężenia cholesterolu lipoprotein o niskiej gęstości w osoczu, bez użycia ult a. Clin. Chem. 18, 499–502. doi: 10.1093/Clinchem/18.6.499

Gabr, f., Abo el-maaty, a., Amal, m., i aotifa, a. M. (2009). Wpływ promotora wzrostu Boldenone undecylenan na męskie jagnięta odsadzone Nat. Sci. 7, 61–69. doi: 10.2298/ABS0802169D

Gagliano-Jucá, t., i Basaria, s. (2019). Nadużycie sterydów anabolicznych: niebezpieczna pobłażanie. Curr. Opin. Endocr. Metab. Res. 9, 96–101. doi: 10.1016/j.Coemr.2019.10.002

Galal, a. A. A., Ramadan, r. A., Metwally, m. M. M., i El-Sheikh, S. M. A. (2019). Ochronne działanie N-acetylocysteiny na toksyczność indukowaną przez fenitrotion: stan przeciwutleniający i ekspresja enzymów metabolizujących u szczurów. Ecotoxicology Environ. Saf. 171, 502–510. doi: 10.1016/j.Ecoenv.2019.01.004

Gårevik, n., Skogastierna, c., Rane, a., i Ekström, L. (2012). Pojedyncza dawka testosteron zwiększa poziom cholesterolu całkowitego i indukuje ekspresję reduktazy HMG COA. Sub. Znęcanie się. Poprzedni. Pol. 7, 12. doi: 10.1186/1747-597x-7-12

Genangeli, m., Caprioli, g., Cortese, m., Laus, f., Petrelli, r., Ricciutelli, m., i in. (2019). Jednoczesna ilościowa ilościowa 9 anabolicznych i naturalnych hormonów steroidalnych w moczu koni przez potrójny kwadrupol UHPLC-MS/MS. J. Chromatogr. B 1117, 36–40. doi: 10.1016/j.JCHRomb.2019.04.002

Glazer, g. (1991). Miterogenny wpływ sterydów anabolicznych na poziom lipidów w surowicy. Przegląd literatury. Łuk. Stażysta. Med. 151, 1925–1933. doi: 10.1001/Archiinte.151.10.1925

Goldberg, zm. (1984). Reduktaza glutationowa. Metody enzymatyczne anal. 3, 258–265.

Granger, m., i Eck, P. (2018). Witamina dietetyczna C w zdrowiu ludzkim. Adv. Nutr. Res. 83, 281–310. doi: 10.1016/BS.Afnr.2017.11.006

Guan, f., Uboh, c. mi., Soma, l. R., Ty, y., Liu, y., i Li, x. (2010). Metoda o wysokiej przepustowości UHPLC-MS/MS do wykrywania, kwantyfikacji i identyfikacji pięćdziesięciu pięciu sterydów anabolicznych i androgennych w osoczu koni. J. Masa. Spektro. 45, 1270–1279. doi: 10.1002/JMS.1816

Habig, w. H., Pabst, m. J., i Jakoby, w. B. (1974). Glutation-transferazy S. J. Biol. Chem. 249, 7130–7139. doi: 10.1016/s0021-9258 (19) 42083-8

Hartgens, f., Rietjens, g., Keizer, h., Kuipers, h., i Wolffenbuttel, b. (2004). Wpływ androgenicznych sterydów anabolicznych na apolipoproteiny i lipoproteinę (A). Br. J. Sports Med. 38, 253–259. doi: 10.1136/BJSM.2003.000199

Henry, r. J. (1964). Chemia kliniczna, zasady i techniki. J Clin. Patol. 2, 205.

Herlitz, L. C., Markowitz, g. S., Farris, a. B., Schwimmer, J. A., Stokes, m. B., Kunis, c., i in. (2010). Rozwój ogniskowej segmentowej kłębuszków kłębuszkowej po nadużywaniu sterydów anabolicznych. J Am Soc Nephrol. 21, 163–172. doi: 10.1681/Asn.2009040450

Hewitt, s. M., Baskin, d. G., Frevert, c. W., Stahl, w. L., i Rosa-Molinar, E. (2014). Kontrola immunohistochemii. J. Histochem. Cytochem. 62, 693–697. doi: 10.1369/0022155414545224

Horio, f., Ozaki, k., Yoshida, a., Makino, s., i Hayashi, y. (1985). Wymaganie kwasu askorbinowego u mutanta szczura, który nie jest w stanie zsyntetyzować kwasu askorbinowego. J. Nutr. 115, 1630–1640. doi: 10.1093/JN/115.12.1630

Hoseini, L., Roozbeh, J., Sagheb, m., Karbalay-Doust, s., i Noorafshan, a. (2009). Dekanoan nandrolonu zwiększa objętość, ale nie długość proksymalnych i dystalnych skomplikowanych kanalików myszy. Mikron 40, 226–230. doi: 10.1016/j.mikron.2008.08.004

Hsu, s. M., Raine, L., i Fanger, H. (1981). Zastosowanie kompleksu awidyny-biotyny-peroksydazy (ABC) w technikach immunoperoksydazy: porównanie ABC i procedur nielabelowanego przeciwciała (PAP). J. Histochem. Cytochem. 29, 577–580. doi: 10.1177/29.4.6166661

Institute of Medicine. Food and Nutrition Board (2000). Wloty odniesienia dietetyczne dla witaminy C, witaminy E, selenu i karotenoidsexernal Link Oświadczenie. Waszyngton, DC: National Academy Press. .

Kader, G. A., Ibrahim, m. A., Khalifa, a. M., Mirza, u., Rashwan, e. K., i Abdel-Hady, Z. (2021). Ocena działania ochronnego witaminy C na obronę przeciwutleniającą mózgową, histopatologiczną, proapoptotyczną p53 i antyapoptotyczne Bcl2 przeciwko neurotoksyczności tramadolu u szczurów. J. Chem. Neuroanat. 112, 101893. doi: 10.1016/j.JChemneu.2020.101893

Kang, d.-H., i Nakagawa, T. (2005). Kwas moczowy i przewlekła choroba nerek: Możliwe implikacje hiperurykemii w postępie choroby nerek. Semin. Nephrol. 25, 43–49. doi: 10.1016/j.Semnephrol.2004.10.001

Kantor, m. A., Bianchini, a., Bernier, zm., Sady, s. P., i Thompson, P. D. (1985). Androgeny zmniejszają hdl2-cholesterol i zwiększają aktywność lipazy trójglicerydów wątrobowych. Med. Sci. Ćwiczenie sportowe. 17, 462–465. doi: 10.1249/00005768-198508000-00010

Kaplan, a. (1984). Mocznik. Clin. Chem. Princeton: CV Mosby Co. St Louis, 17, 1257–1260.

Karabulut, zm., Akın, a. T., Sayan, m., Kaymak, e., Ozturk, e., i yakan, b. (2020). Wpływ melatoniny na toksyczność jąder indukowaną tioacetamidem u szczurów. Int. J. Morfol. 38, 1455–1462. doi: 10.4067/S0717-95022020000501455

Khaldoun Oularbi, H., Richeval, c., Lebaili, n., Zerrouki-daoudi, n., Baha, m., Djennas, n., i in. (2017). Poprawne działanie witaminy C na hepatotoksyczność indukowaną przez benzoesan emamektyny u szczurów. Szum. Do potęgi. Toksyk. 36, 709–717. doi: 10.1177/0960327116661022

Kuipers, h., Wijnen, J., Hartgens, f., i Willems, s. (1991). Wpływ sterydów anabolicznych na skład ciała, ciśnienie krwi, profil lipidów i funkcje wątroby u budowniczych ciała. Int. J. Sports Med. 12, 413–418. doi: 10.1055/S-2007-1024704

Kurowska, e. M., Spence, J. D., Jordan, J., Wetmore, s., Freeman, d. J., Piché, L. A., i in. (2000). HDL-Cholesterol Wpływ soku pomarańczowego u osób z hipercholesterolemią. Jestem. J. Clin. Nutr. 72, 1095–1100. doi: 10.1093/AJCN/72.5.1095

Larrey, zm. (2002). Epidemiologia i indywidualna podatność na niekorzystne reakcje leków wpływające na wątrobę. Semin. Wątroba Dis. 22, 145–156. doi: 10.1055/S-2002-30105

Le Bizec, b., Courant, f., Gaudin, ja., Bichon, e., Destrez, ur., Schilt, r., i in. (2006). Kryteria rozróżniające sytuacje naturalne od nielegalnego użycia odważnego, odważnego estrów i odważnej u bydła. Steroidy 71, 1078–1087. doi: 10.1016/j.steroidy.2006.09.009

Li, m., i Rabkin, s. (2018). Niezwykle niski poziom cholesterolu HDL i zwiększony cholesterol LDL indukowany przez stosowanie sterydów anabolicznych w budowniczym ciała: studium przypadku. Int. J. Ćwiczenie sportowe. Med. 4, 109. doi: 10.23937/2469-5718/1510109

Liddle, d. G., i Connor, D. J. (2013). Suplementy diety i ergogeniczne pomoce. Sztywny. Care Clin. Wyłączony. Praktyka. 40, 487–505. doi: 10.1016/j.Muzyka pop.2013.02.009

Loh, s. Y., Giribabu, n., i Salleh, n. (2017). Wpływ gonadektomii i leczenia testosteronem na ekspresję akwaporyny w nerkach szczurów normotensywnych i nadciśnieniowych. Do potęgi. Biol. Med. (Maywood) 242, 1376–1386. doi: 10.1177/1535370217703360

Longo, m., Crosignani, a., i Podda, m. (2001). Hiperlipidemia w przewlekłej cholestatycznej chorobie wątroby. Curr. Traktować. Opcje. Gastro 4, 111–114. doi: 10.1007/S11938-001-0022-6

McKee, J. S., i Harrison, P. C. (1995). Wpływ dodatkowego kwasu askorbinowego na wydajność kurczaków brojlerów narażonych na wiele jednoczesnych stresorów. Kurczątko. Sci. 74, 1772–1785. doi: 10.3382/Ps.0741772

Mekkawy, a. M., Ahmed, y. H., Khalaf, a. A. A., i El-Sakhawy, m. A. (2020). Poprawne działanie oleju Nigella sativa i witaminy C na tarczycę i móżdżkę dorosłych samców szczurów albinosowych narażonych na glutaminian monosodowe (histologiczne, immunohistochemiczne i biochemiczne). Tkanka i komórka 66, 101391. doi: 10.1016/j.tice.2020.101391

Mohamed, w. A., Abd-Elhakim, y. M., i Ismail, s. A. A. (2019). Zaangażowanie przeciwzapalne, przeciwapoptotyczne i antysekrecyjne działanie jadu pszczoły w jego terapeutycznym działaniu na acetylosalicyloinowe owrzodzenie żołądkowe u szczurów. Toksykologia 419, 11–23. doi: 10.1016/j.Tox.2019.03.003

Molano, f., Saborido, a., Delgado, J. N., Morán, m. A., i megías, a. (1999). Aktywność lizosomalna i mitochondrialna w wątrobie szczura jest modyfikowana przez sterydy anaboliczne-androgenne. Med. Sci. Ćwiczenie sportowe. 31, 243–250. doi: 10.1097/00005768-199902000-00007

Moosavirad, s. A., Rabbani, m., Sharifzadeh, m., i Hosseini-Sharifabad, a. (2016). Ochronne działanie witaminy C, witaminy B12 i omega-3 na upośledzenie pamięci indukowane ołowiem u szczura. Res. Pharm. Sci. 11, 390–396. doi: 10.4103/1735-5362.192490

Moreira, m. A., Nascimento, m. A., Bozzo, t. A., Cintra, a., Da Silva, s. M., Dalboni, m. A., i in. (2014). Kwas askorbinowy zmniejsza nefrotoksyczność indukowaną gentamycyną u szczurów poprzez kontrolę reaktywnych form tlenu. Clin. Nutr. 33, 296–301. doi: 10.1016/j.Clnu.2013.05.005

Moretti, m., Colla, a., De Oliveira Balen, G., Dos Santos, D. B., Budni, J., De freitas, a. mi., i in. (2012). Obróbka kwasu askorbinowego, podobnie jak fluoksetyna, odwraca zachowanie podobne do depresji i uszkodzenie utleniające mózg indukowane przez przewlekły nieprzewidywalny stres. J. Psychiatr. Res. 46, 331–340. doi: 10.1016/j.Jpsychires.2011.11.009

Nair, a., i Jacob, S. (2016). Prosty przewodnik praktyki dla konwersji dawki między zwierzętami a ludźmi. J. Basic Clin. Pharma 7, 27. doi: 10.4103/0976-0105.177703

Neamat-Allah, a. (2014). Wpływ odważnego undecylenan na parametry hematologiczne i biochemiczne w cieląt cielęciny. Glob. Weterinaria 13, 1092–1096. doi: 10.5829/idosi.gv.2014.13.06.91132

Neri, m., Bello, s., Bonsignore, a., Cantatore, s., Riezzo, ja., Turillazzi, e., i in. (2011). Nadużywanie sterydów anabolicznych androgenicznych i toksyczności wątroby. Mini Rev Med Chem. 11, 430–437. doi: 10.2174/138955711795445916

Nisar, n., Sultana, m., Waiz, h., Para, str., Baba, n., Zargar, f., i in. (2013). Badanie eksperymentalne dotyczące wpływu podawania witaminy C na peroksydację lipidów i aktywność enzymu przeciwutleniające. Weterynarz. Świat 6, 461–466. doi: 10.5455/Vetworld.2013.461-466

Oda, s. S., i El-Ashmawy, ja. M. (2012). Niekorzystne działanie sterydów anabolicznych, odważnie undecylenianu, na funkcje reprodukcyjne męskich królików. Int. J. Do potęgi. Patol. 93, 172–178. doi: 10.1111/j.1365-2613.2012.00814.x

Ohkawa, h., Ohishi, n., i Yagi, K. (1979). Test dla nadtlenków lipidowych w tkankach zwierzęcych przez reakcję kwasu tiobarbiturowego. Analny. Biochem. 95, 351–358. doi: 10.1016/0003-2697 (79) 90738-3

Oladele, J., Adewale, o., OyeWole, o., GBOLAGBADE, a., i Oyeleke, m. (2020). Ocena ochronnego wpływu witaminy C i E na nefrotoksyczność indukowaną cypermetryną i nierównowaga elektrolitów u szczurów Wistar. J. Podstawowy Appl. Res. Biomed. 6, 1–6. doi: 10.51152/jbarbiomed.v6i1.1

Orhue, n., Nwanze, e., i Akafor, a. (2005). Poziomy całkowitego białka, albuminy i globuliny w surowicy u królików zakażonych Trypanosoma Brucei: Wpływ podawanego doustnie Scoparia dulciis. Afr. J. Biotechnol. 4, 1152–1555. doi: 10.4314/AJB.V4I10.71355

OWU, d. U., Nwokocha, c. R., Ikpi, d. mi., i Ogar, E. I. (2016). Wpływ suplementacji witaminy C na agregację płytek krwi i poziomy elektrolitów w surowicy w cukrzycy indukowanej streptozotocyną u szczurów. Niger. J. Physiol. Sci. 31, 55–61.

Padayatty, s. J., Słońce, h., Wang, y., Riordan, godz. D., Hewitt, s. M., Katz, a., i in. (2004). Witamina C Farmakokinetyka: implikacje dla użycia ustnego i dożylnego. Ann. Stażysta. Med. 140, 533–537. doi: 10.7326/0003-4819-140-7-200404060-00010

Padayatty, s., i Levine, m. (2016). Witamina C: znane i nieznane i złoto. Doustne dis. 22, 463–493. doi: 10.1111/ODI.12446

Paglia, zm. mi., i Valentine, w. N. (1967). Badania ilościowej i jakościowej charakterystyki peroksydazy glutationowej erytrocytów. J. Laboratorium. Clin. Med. 70, 158–169.

Parcellier, a., Gurbuxani, s., Schmitt, e., Solary, e., i Garrido, C. (2003). Białka szoku cieplnego, komórkowe białka opiekuńcze, które modulują szlaki śmierci komórek mitochondrialnych. Biochem. Biofizyczne res. Komunikat. 304, 505–512. doi: 10.1016/S0006-291X (03) 00623-5

Parene Filho, S. L. A., Gomes, str. mi. A. D. C., Forte, g. A., Lima, L. L. L., Silva Júnior, G. B. D., Meneses, g. C., i in. (2020). Choroba nerek związana z androgeniczno-anabolicznymi sterydami i suplementami witaminami nadużywanie: Pamiętaj!. Nefrología (wydanie angielskie) 40, 26–31. doi: 10.1016/j.Nefroe.2019.06.005

Park, m., Sim, J., Jeon, y., Yeon, s., Lee, J., i w, s. (2019). Określenie Boldenonu w próbkach postmortem, w tym próbkach krwi i moczu przy użyciu LC-MS/MS. J. Pharm. Biomed. Analny. 169, 111–115. doi: 10.1016/j.JPBA.2019.02.043

Patanè, f. G., Liberto, a., Maria Maglitto, a. N., Malandrino, str., Esposito, m., Amico, f., i in. (2020). Nandrolone Dekanoate: Używanie, nadużycia i skutki uboczne. Medicina 56, 606. doi: 10.3390/Medicina56110606

Pearl, L. H. (2016). Recenzja: HSP90 molekularna chaperon enigmatyczna ATPaza. Biopolimery 105, 594–607. doi: 10.1002/BIP.22835

Perisic, t., Sreckovic, m., i Matic, G. (2007). Zmiany aktywności enzymu przeciwutleniającego i zawartości białka szoku cieplnego u limfocytów dzieci z astmą. Łuk. Biol. Sci. Belgra 59, 257–266. doi: 10.2298/ABS0704257p

Pomara, c., Barone, r., Marino Gammazza, A., Sangiorgi, c., Barone, f., Pitruzzella, a., i in. (2016). Wpływ stymulacji nandrolonu na biosyntezę testosteronu w komórkach Leydig. J. Cel. Physiol. 231, 1385–1391. doi: 10.1002/JCP.25272

Papież, godz. G., Wood, r. I., Rogol, a., Nyberg, f., Bowers, L., i Bhasin, s. (2014). Niekorzystne konsekwencje zdrowotne leków poprawiających wydajność: oświadczenie naukowe społeczeństwa endokrynologicznego. Endocr. Obrót silnika. 35, 341–375. doi: 10.1210/er.2013-1058

Profumo, e., Buttari, ur., Tinaburri, L., D’Arcangelo, D., Sorice, m., Capozzi, a., i in. (2018). Stres oksydacyjny indukuje regulację w górę HSP90 na powierzchni pierwotnych ludzkich komórek śródbłonka: rola przeciwutleniacza 7,8-dihydroksy-4-metylocumaryna w zapobieganiu ekspozycji HSP90 na układ odpornościowy. MED oksydacyjny. Długowieczność komórki 2018, 2373167. doi: 10.1155/2018/2373167

Riezzo, ja., Turillazzi, e., Bello, s., Cantatore, s., Cerretani, zm., Di Paolo, m., i in. (2014). Przewlekłe podawanie nandrolonu promuje stres oksydacyjny, indukcję prozapalnej apoptozy cytokiny i TNF-α w nerkach myszy leczonych CD1. Toksyk. Appl. Farmakol. 280, 97–106. doi: 10.1016/j.Taap.2014.06.031

Saggu, s., i Kumar, R. (2007). Modulacyjny wpływ ekstraktu z liści morskiej na parametry stresu oksydacyjnego u szczurów podczas ekspozycji na stres na zimno, niedotlenienie i ograniczenie (C-R) i odzyskiwanie stresu po stresie. J. Pharm. Farmakol. 59, 1739–1745. doi: 10.1211/JPP.59.12.0018

Salem, n. A., i Alnahdi, H. S. (2019). Biochemiczne wpływ nadużywania dekanoanu nandrolonu na eksperymentalny model zwierząt. Biomed. Res. 4, 1–8. doi: 10.15761/BRCP.1000185

SAMIEINASAB, m. R., Shahraki, m. R., SAMIEINASAB, f., i Najafi, s. (2015). Wpływ podawania dekanoanu nandrolonu na lipidy w surowicy i enzymy wątroby u szczurów. Arya Miażdżyc. 11, 256–260.

Shabir, n., Malik, h., Sajjad, s., i Abbas, m. (2015). Wpływ dekanoanu nandrolonu, odważnego undecylenanu na status nerek królików (Oryctolagus cuniculus). Glob. Weterynarz. 14, 432–438. doi: 10.5829/idosi.gv.2015.14.03.92201

Shahidi, s., Komaki, a., Mahmoodi, m., Atrvash, n., i Ghodrati, m. (2008). Suplementacja kwasu askorbinowego może wpłynąć na pasywne uczenie się i pamięć u szczura. Brain Res. Byk. 76, 109–113. doi: 10.1016/j.BrainResbull.2008.01.003

Shivavedi, n., Charan Tej, G. N. V., Neogi, k., i Nayak, P. K. (2019). Terapia kwasu askorbinowego: potencjalna strategia wobec współistniejącego zachowania podobnego do depresji u szczurów cukrzycowych indukowanych przez streptozotocynę-Nicotynamid. Biomed. Farmacother. 109, 351–359. doi: 10.1016/j.Biopha.2018.10.070

Shotop, y. M., i al-Suwiti, ja. N. (2021). Możliwa rola witamin E i C w zmniejszaniu toksyczności nanocząstek miedzi w nerkach i wątrobie szczurów (Rattus norvegicus). J. Król Saud Univ. – Sci. 33, 101357. doi: 10.1016/j.Jksus.2021.101357

Solumini, r., Rotolo, m. C., Mastrobattista, L., Mortali, c., Minutillo, a., Pichini, s., i in. (2017). Hepatotoksyczność związana z nielegalnym stosowaniem anabolicznych androgennych sterydów w domieszkowaniu. Eur. Obrót silnika. Med. Farmakol. Sci. 21, 7–16.

Suleiman, n. (2019). Wpływ witamin C i E na enzymy przeciwutleniające i elektrolity Status szczurów indukowanych udarem niedokrwiennym. Świat J. Adv. Opieka zdrowotna Res. 3, 1–12.

Taher, a.-M. M., Al-Sabbagh, m. S., i al-khashali, d. K. (2008). Wpływ nadużywania anabolicznych irogennych sterydów na iracki sportowców. Iraki J. Pharm. Sci. 17, 9–17.

Torlakovic, e. mi., Nielsen, s., Francis, g., Garratt, J., Gilks, ur., Goldsmith, J. D., i in. (2015). Standaryzacja kontroli pozytywnych w diagnostycznej immunohistochemii. Appl. Immunohistochem. Mol. Morfol. 23, 1–18. doi: 10.1097/pai.00000000000163

Tousson, e., El-Moghazy, m., Massoud, a., El-atrash, a., Sweef, o., i Akel, a. (2016). Zmiany fizjologiczne i biochemiczne po odważnym wstrzyknięciu u dorosłych królików. Toksyk. Ind. Zdrowie 32, 177–182. doi: 10.1177/0748233713501365

Tousson, e., Elgharabawy, r. M., i Elmasry, T. A. (2018). Proantocyjanidyna nasion winogron łagodzi toksyczność serca indukowana przez śmiałeon undecylenian poprzez hamowanie oksydazy NADPH i zmniejszenie ekspresji NOX2 i NOX4. Medycyna oksydacyjna i długowieczność komórkowa 2018, 9434385. doi: 10.1155/2018/9434385

TUKAJ, s., i WęGrzyn, G. (2016). Terapia anty-HSP90 w chorobach autoimmunologicznych i zapalnych: przegląd badań przedklinicznych. Stres komórkowy i opiekuna 21, 213–218. doi: 10.1007/S12192-016-0670-Z

United States Food Drug Administration (2005). Wskazówki dla przemysłu: Oszacowanie maksymalnej bezpiecznej dawki początkowej w początkowych badaniach klinicznych dla terapeutyków u dorosłych zdrowych wolontariuszy, Centrum Oceny i Badań Leków. Farmakol. Toksyk., 1–30.

Urhausen, a., Torsten, a., i Wilfried, k. (2003). Odwracalność wpływu na krwinki, lipidy, czynność wątroby i hormony w dawnych nadużywaniach sterydów anabolicznych. J. Biochem sterydowy. Mol. Biol. 84, 369–375. doi: 10.1016/S0960-0760 (03) 00105-5

Vasavan, s. S., Jagadesan, v., Sivanesan, s., i Rajagopalan, v. (2020). Ochronny wpływ Withania somnifera na nandrolone indukowane dekanoinianem zmian biochemicznych i toksyczność wątroby u szczurów Wistar. Pharmacognosy Mag. 16, 218. doi: 10.4103/PM.PM_349_19

Waiz, s. A., Raies-ul-haq, m., Waiz, h. A., Gupta, s., i Pathak, a. K. (2015). Wstępne badanie ochronnego wpływu witaminy C na hepatotoksyczność indukowaną glutaminianem monosodowym u szczurów. Komp. Clin. Patol. 24, 1063–1068. doi: 10.1007/S00580-014-2033-4

Washio, k., Inagaki, m., TSUJI, m., Morio, y., Akiyama, s., Gotoh, h., i in. (2008). Doustna suplementacja witaminy C u pacjentów z hemodializy i jej wpływ na poziom osoczy oksydowanego kwasu askorbinowego i dysmutazy ponadtlenkowej Cu/Zn, markera stresu oksydacyjnego. Nephron Clin. Praktyka. 109, C49 – C54. doi: 10.1159/000137628

Waterborg, J. H. (2009). Metoda Lowry do ilościowego ilości białka. Podręcznik protokołów białkowych (Totowa, NJ: Humana Press), 7–10. doi: 10.1007/978-1-59745-198-7_2

Winnett, g., Cranfield, L., i migdał, m. (2011). Pozorna choroba nerek z powodu podwyższonego poziomu kreatyniny związanych z stosowaniem odważnego. Nephrol. Wybierz. Przeszczep. 26, 744–747. doi: 10.1093/ndt/gfq663

Wu, k., Guo, c., Suma., Wu, x., i li, r. (2017). Biorarakteryzacja białka szoku cieplnego 90 w wątrobie leczonych acetaminofen. Cell Physiol Biochem 43, 1562–1570. doi: 10.1159/000482003

Wu, x., Gao, f., Zhang, w., i ni, j. (2015). Badanie metabolizmu Boldenonu w moczu ludzkim za pomocą spektrometrii masowej chromatografii gazowej-tandem. J. Pharm. Biomed. Analny. 115, 570–575. doi: 10.1016/j.JPBA.2015.08.014

Ziaolhagh, s. J., Khojasteh, l., Ziaolhagh, s. S., i Yahyaei, b. (2018). Wpływ śmiałego sterydów anabolicznych oraz treningu wytrzymałości i oporności na markery uszkodzeń wątroby u szczurów. Feyz J. Kashan Univ. Med. Sci. 22, 143–152.

Słowa kluczowe: Boldenon undecylenan, witamina C, uszkodzenie wątroby, stres oksydacyjny, białko szoku cieplne 90, receptory androgenowe

Cytowanie: Behairy A, Mohamed Wam, Ebraheim LLM, Soliman MM, Abd-Elhakim YM, El-Sharkawy NI, Sabre TM i El Deib MM (2021) Boldenone undecynenowe upośledzenie Hepaterenalne przez utleniatywne uszkodzenie i rozregulowanie białka wstrząsu cieplnego 90 i Ekspresje receptorów androgenowych: rola zapobiegawcza witaminy C. Z przodu. Farmakol. 12: 651497. doi: 10.3389/fphar.2021.651497

Otrzymane: 10 stycznia 2021 r.; Zaakceptowane: 09 kwietnia 2021 r.;
Opublikowano: 27 kwietnia 2021.

Stefania Bulotta, University Magna Graecia z Catanzaro, Włochy

El-Sayed El-Sayed, Uniwersytet Al-Azhar, Egipt
Saad Hussin Alkahtani, King Saud University, Arabia Saudyjska
Tiago Boeira Salomon, Federal University of Rio Grande do Sul, Brazylia

Copyright © 2021 Behairy, Mohamed, Ebraheim, Soliman, Abd-Elhakim, El-Sharkawy, Sabre i El Deib. Jest to artykuł na otwartym dostępie rozpowszechniany zgodnie z warunkami licencji Creative Commons Actiftion (CC przez). Użycie, dystrybucja lub reprodukcja na innych forach jest dozwolone, pod warunkiem, że oryginalne autory (właściciele) praw autorskich są przypisane i że cytowana jest oryginalna publikacja w tym czasopiśmie, zgodnie z przyjętych praktyk akademickich. Brak użycia, dystrybucja lub reprodukcja nie jest dozwolona, ​​co nie jest zgodne z niniejszymi Warunkami.

Ten artykuł jest częścią tematu badawczego

Nature inspirowane środkami ochronnymi przed stresem oksydacyjnym